Koop uw trofeeën, medailles en awards bij een van de meest efficiënte en bekroonde bedrijven in de prijzenindustrie. Ons bedrijf staat sinds 1998 in het Duitse taalgebied onder het merk "Helm Pokale" bekend om zijn goede kwaliteit, topservice, hoge leveringssnelheid bij een zeer goede prijs-kwaliteitverhouding. Met onze duidelijke focus op de bekers, medailles en awards industrie, bieden wij u optimale service door expertise, speciaal aangepaste processen en systemen.

Firmenbiografie

geschreven door onze directeur Christian Helm

Helm Trophy werd in 1998 opgericht als nevenactiviteit van de fietsenzaak van mijn ouders en is in de afgelopen 20 jaar snel gegroeid. In het begin werden de Bekers aangeboden in een kleine ruimte van ongeveer twee vierkante meter en afgewerkt met gravures. Maar al na enkele maanden was de ruimte niet meer toereikend. Verschillende verhuizingen, de eerste eigen bedrijfswebsite en zelfs een (bijna) volledig geautomatiseerd procesbesturingssysteem volgden. Ondertussen gaat het niet meer alleen om de verkoop van Bekers. Als voormalig profwielrenner ken ik de emoties die gepaard gaan met bekers. Ik weet dat de clubs veel hart en ziel stoppen in het organiseren van hun evenementen en dus hoge verwachtingen hebben van ons, onze producten en tijdige levering. Op basis van deze persoonlijke ervaringen heb ik Helm Trophy al vroeg klantgericht gemaakt. Hierdoor konden we groeien en de trofeeënindustrie veranderen. U kunt hier meer lezen over de reis tot nu toe en de verdere doelstellingen:

In 1998 runden mijn ouders een kleine fietsenzaak in Butzbach. De winkel liep goed, maar vooral in de winter was er een gebrek aan klanten. Er werden maar een paar fietsen gerepareerd of een paar verkocht. Daarom waren mijn ouders altijd al op zoek naar een tweede been om op te staan. Het was bij wijze van spreken puur toeval dat een winkel voor promotieartikelen en Bekers tegenover de winkel wegens ouderdom de deuren sloot. Eerst bleef een van de werknemers de zaak runnen, maar op een gegeven moment had hij geld nodig, kwam naar de overkant van de straat naar de winkel van mijn ouders en vroeg of wij de zaak niet wilden overnemen. Mijn ouders weigerden eerst, maar dachten lang na over het idee. Op een gegeven moment besloten we de zaak zelf op te zetten. We kochten een handgraveermachine, richtten een kleine ruimte van twee meter in de winkel in en begonnen trofeeën te graveren en te verkopen. Ik was er vanaf het begin bij betrokken en deed tegelijkertijd mijn stage als winkelverkoper. We experimenteerden ook in het begin. We produceerden mokken, puzzels, muismatten en meer. We richtten ons toen nog niet op Bekers. We wisten hoe de detailhandel werkte, maar het aanbieden van deze producten was nieuw terrein voor ons. Bovendien moesten we leren omgaan met nieuwe technologie. In die tijd zochten we naar Bekers in de catalogi van de grote leveranciers, noteerden we de catalogusnummers met de hand en stuurden we onze bestellingen per fax. Al met al was het een stressvolle tijd - een beetje typisch voor starters.


In november 2001 nam ik het bedrijf officieel over. En tegelijkertijd creëerden we de eerste webwinkel. Het idee kwam van mijn vader, die zei: "Kom op, laten we het doen!". Op dat moment beheerden we het met een modulair systeem en bereikten we snel onze grenzen. Maar we dachten ook: "Het belangrijkste is om te beginnen!". Maar ik zocht ook snel naar alternatieven en begon zelf te programmeren. Begin 2006 heb ik mijn wielercarrière beëindigd om me meer op mijn bedrijf te richten. Het doel was om te groeien. En ik merkte dat klanten hun goederen nog sneller geleverd willen hebben. Tegenwoordig is dat normaal, standaard, zeg maar. Destijds was dat iets heel nieuws, dus besloot ik een magazijn in te richten. Voordien bestelden we de goederen op bestelling bij de groothandel en graveerden ze vervolgens. In 2006 boden we voor het eerst enkele producten "met spoed" aan. We hadden enkele Bekers op voorraad en konden ze zeer snel graveren en verzenden. We merkten toen echter al dat de zaak met de Bekers de fietsenwinkel geleidelijk verdrong. De 300 vierkante meter, waar voorheen talloze fietsen stonden, was op een gegeven moment gewoon niet meer genoeg. Mijn toenmalige vriendin en nu echtgenote Verena was uiteindelijk degene die mij overhaalde om te verhuizen. In 2009 zijn we verhuisd naar Eiterfeld Arzell (Hessen). Onze toenmalige leverancier was ook in de buurt, wat de communicatie veel gemakkelijker maakte. Kort daarna is Verena voltijds in het bedrijf gaan werken. We zeiden het toen niet, maar het was voor ons beiden duidelijk dat het bedrijf van ons beiden was. We vulden elkaar aan. Zij, met haar office management achtergrond, inspireert mij en brengt mij op ideeën. Onder het motto: voor alles is een oplossing. Dat vind ik een geweldige instelling. En het helpt ons om goede beslissingen te nemen voor het bedrijf en de medewerkers. Een van die beslissingen was het vernieuwen van onze website na onze verhuizing naar Eiterfeld Arzell. Hiervoor werden we in 2011 zelfs geëerd met de Website Trofee van de ARA (Trofeeën and Personalization Association). De ARA is wereldwijd de grootste vereniging in de trofeeënindustrie. In 2013 volgden nog meer prijzen als "Beste Grote Retailer van het Jaar" en in 2014 en opnieuw in 2018 voor de beste website.


We hebben altijd de visie gehad om iets groots op te bouwen. In 2014 ontwikkelden we het idee om ons bedrijf opnieuw te veranderen. Op dat moment kochten we de meeste van onze Bekers nog bij een groothandel, graveerden ze en verscheepten ze vervolgens naar onze klanten. Dit betekende echter ook dat klanten altijd gebonden waren aan onze groothandel en weinig flexibiliteit hadden in wat ze wilden. Dus in 2014 registreerden we Helm Pokale als Duits merk en begonnen we met de bouw van een nieuwe productiefaciliteit in Friedewald, onze huidige locatie. Op 2000 vierkante meter kunnen we bijna elke wens van onze klanten vervullen. En dat binnen één dag. Mede dankzij ons bedrijfsgeheim: het lakproces. Dat hebben we in 2017 ontwikkeld en sindsdien bieden we Bekers niet alleen in de standaardkleur goud aan, maar ook in brons, zilver of elke denkbare variant. We hebben ook veel geïnvesteerd in knowhow en machines. Toch gebeurt een groot deel van de productie nog steeds met de hand.


Bij ons staat de klant centraal. Van het bestellen van goederen, via productie en verzending tot een klacht. Ik weet uit eigen ervaring hoeveel werk en tijd bijvoorbeeld clubs steken in de organisatie van evenementen. Daarom vind ik het belangrijk dat onze klanten zich geen zorgen hoeven te maken over het belangrijkste onderdeel van een evenement, de prijs. Helm Trophy staat voor kwaliteit en betrouwbaarheid. Ik denk dat ik deze filosofie heb meegenomen uit mijn tijd als atleet. Een bijzonder vormend moment was het kampioenschap van Hessen in 2002, toen ik tweede werd en op het podium stond te stralen met de medaille om mijn nek. Tijdens de prijsuitreiking besefte ik pas echt wat ik had bereikt: Ik was tweede geworden in mijn leeftijdsgroep. Het was een onbeschrijfelijk heerlijk gevoel om op het podium te staan en het liefst was ik helemaal niet van de fiets gestapt. Maar toen we het podium wilden verlaten, werd me de zilveren medaille weer afgenomen. De reden: Er was slechts één set medailles voor alle leeftijdsgroepen. Ik zou mijn persoonlijke medaille later moeten krijgen. Ik had geen keus en moest de medaille teruggeven die me net op het podium was overhandigd. Nogmaals, het is moeilijk te beschrijven wat ik op dat moment voelde. Woede, teleurstelling, onbegrip, verdriet. Alles op een of andere manier. Want ik moest de prijs voor mijn prestatie teruggeven. En daarmee alle emoties en herinneringen aan die wedstrijd. Voor mij was het toen duidelijk dat zoiets bij geen enkele prijsuitreiking mag gebeuren. En ik heb nog vaak moeten terugdenken aan dat moment in de geschiedenis van ons bedrijf. Een goed voorbeeld was een Europees kampioenschap taekwondo. De organisatoren hadden de laatste figuurtrofeeën besteld die op dat moment in Europa beschikbaar waren. Gelukkig waren we er nog in geslaagd de artikelen af te werken en te verzenden. Maar door een ongelukkige fout van het transportbedrijf kwamen de Bekers in Spanje terecht. We hebben toen alles uit de kast gehaald om de bekers op de een of andere manier in handen te krijgen. Een koerier reed naar Spanje, laadde de bekers in en vertrok rechtstreeks naar het Europees kampioenschap. Hij stond zelfs nog op de snelweg in een volle file. Het verkeer ging niet vooruit en niets achteruit en de tijd drong op dat moment. Slechts een half uur voor de prijsuitreiking arriveerde onze koerier. Gelukkig nog op tijd, want voor ons was het duidelijk: Het had niet zo mogen zijn dat de organisatoren aan het eind van zo'n belangrijk kampioenschap geen bekers kunnen uitreiken.


De Corona pandemie heeft ook Helm Trophy voor een geheel nieuwe uitdaging gesteld. Gelukkig hebben we tot nu toe nog geen werknemers hoeven te ontslaan. Ik heb de tijd gebruikt om mezelf bij te scholen met ondernemerscoaching. Sindsdien dupeer ik de medewerkers, luister ik beter en houd ik veel meer rekening met de privéproblemen van onze medewerkers. Verena en ik hebben ook aan het bedrijfsidee gewerkt en het verder ontwikkeld. Het is voor ons duidelijk dat we Helm Trophy internationaal gaan uitbreiden. We sturen al enkele pakketten naar Australië of Canada. Dit zijn nog uitschieters, maar we willen ook steeds meer pakketten overzee gaan versturen. We beseffen dat er vraag is naar onze hoogwaardige en duurzame trofeeën en we willen de toonaangevende verkoper van prijzen worden - voor wedstrijden en ledenhuldigingen. Wij beseffen dat alleen bekers de emotie van een overwinning of vrijwilligerswerk goed kunnen vastleggen zodat deze nooit vervaagt. Enerzijds kan een award gebruikt worden om erkenning uit te drukken. Het maakt niet uit of het gaat om het eren van een overwinning of vele jaren vrijwilligerswerk. Een Beker is de optimale vorm van erkenning. Als de trofee wordt uitgereikt tijdens een prijsuitreiking voor een groot publiek of tijdens een jaarlijkse algemene vergadering in het bijzijn van het hele team, wekt dat grote emoties op. Vooral vreugde. En juist deze herinneringen worden als het ware met de trofee vastgelegd en bewaard. Met andere geschenken, bijvoorbeeld een handdoek, lukt dit minder goed omdat de voorwerpen worden gebruikt en niet met zorg worden behandeld zoals de bekers. Bijgevolg vervagen de herinneringen nooit - integendeel, de bekers worden meestal tentoongesteld in een vitrine of zorgvuldig opgeborgen in herinneringsdozen. En telkens als ze weer tevoorschijn worden gehaald, komen de herinneringen terug en zijn de momenten van de overwinning of de gebeurtenis er weer. Daarom moet de trofee van hoge kwaliteit en robuust zijn. Hij mag niet breken. Begin 2022 hebben we onze website nog eens grondig onder handen genomen. Sindsdien is de online winkel in acht talen toegankelijk; de configuratie is nu nog eenvoudiger - of het nu gaat om één of honderd bekers. En onze klanten besparen nu kostbare tijd in het bestelproces. In de toekomst willen we meer magazijnen inrichten. Eerst in Europa, later over de hele wereld. U ziet, de bijna 25-jarige geschiedenis van Helm Trophy is nog lang niet voorbij.

Biografie Christian Helm

Geboren in Eisenach, heb ik in mijn vroege jeugd veel sporten uitgeprobeerd. Uiteindelijk werd ik aangetrokken door het fietsen, net als mijn vader toen. Ik nam een tijdje deel aan nationale en internationale wedstrijden, maar besloot mijn professionele carrière te beëindigen. In plaats daarvan concentreerde ik me volledig op het verkopen en aanpassen van trofeeën. Maar ondertussen is familie het belangrijkste voor mij. Ik kan me losmaken van mijn vrouw Verena en mijn vier kinderen. Een les waarvan ik me meer bewust ben geworden dankzij een ondernemersopleiding. Als u meer over mij en mijn leven wilt weten, bent u welkom om de volledige biografie te lezen.

Ik ben geboren op 12 augustus 1982 in Eisenach (Thüringen). Ik sport al sinds mijn vroege jeugd. Het begon allemaal toen ik ongeveer 4 jaar oud was, toen ik leerde zwemmen bij een waterpoloclub. Helaas weet ik niet meer hoe ik aan deze hobby ben begonnen, maar ik had er duidelijk plezier in. Voor de val van de Berlijnse muur verhuisden mijn ouders echter naar Butzbach (Hessen). Hier zocht ik een nieuwe passie en vond die bij de Duitse Reddingsvereniging DLRG. Ik ging er echt in op. Het is altijd zo geweest. Of ik doe iets volledig of helemaal niet. Ik voltooide snel de opleiding tot badmeester en slaagde voor de badmeesterbadges brons en zilver. Zwemmen vervulde mij echter nooit echt, daarom probeerde ik andere sporten uit, zoals tafeltennis of karten. Het was via mijn vader, Jürgen Helm, dat ik met wielrennen in aanraking kwam. Hij was amateur-professional in de DDR en nam deel aan alle grote kampioenschappen in binnen- en buitenland. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik op 7- of 8-jarige leeftijd op onze hometrainer zat en trapte. Dat heeft zijn stempel op mij gedrukt. Net als mijn vader zelf. Hij was nooit het klassieke rolmodel voor mij, maar hij was er altijd om te helpen en te adviseren. Voor een tijdje was hij ook mijn coach. Het was geweldig om hem aan mijn zijde te hebben tijdens verschillende kampioenschappen en internationale wedstrijden, zoals de Paris Roubaix. Zodat we samen veel mooie momenten konden beleven.


Onderweg heb ik mijn leertijd als winkelverkoper in de zaak van mijn ouders volbracht en ben met topcijfers afgestudeerd. In 1998 zijn we ook begonnen met het opzetten van een nieuw bedrijf voor de distributie van trofeeën in de fietsenwinkel van mijn vader. Het idee voor Helm Pokale was geboren. Voor mij was het vanaf het begin duidelijk dat ik de distributie groots wilde opbouwen. Het was ook de perfecte combinatie om mijn sport te beoefenen. Ik trainde elke dag, ging 's morgens vroeg naar de sportschool of ging joggen en zat 's avonds op de hometrainer. In mijn professionele dagen, trainde ik tot zes uur per dag. De harde training heeft zijn vruchten afgeworpen: In 2000 werd ik clubkampioen van RV Sossenheim 1895 e.V. De club wordt nog steeds beschouwd als het broeinest van jong talent voor de professionele sport. In 2003, kort voordat ik mijn professionele carrière begon, werd Heiko Salzwedel mijn coach. Volgens de media wordt hij beschouwd als de "meest succesvolle wielercoach ter wereld". Hij was een analytisch persoon, gaf veel om zijn protégés, maar eiste ook veel. Efficiëntie en teamwerk waren erg belangrijk voor hem. Ondanks zijn inspanningen en harde training was het voor mij niet genoeg om de top te bereiken.

Begin 2006 beëindigde ik mijn wielercarrière om me meer op mijn bedrijf te richten. Ik vond ook een nieuwe passie in het duiken. Ik raakte ook betrokken bij de duikclub op vrijwillige basis. Ik denk dat ik dat van mijn vader heb geërfd. Ook hij was actief in talloze clubs en besturen. Ik wilde hem niet imiteren, maar ik vond het leuk om bijvoorbeeld de uitstapjes van de duikclub te organiseren. In de tussentijd ben ik er vooral voor advies en steun. Omdat het belangrijkste in mijn leven mijn familie is. In het verleden was het fietsen, dan op een gegeven moment het bedrijf. Ik denk dat mijn vrouw Verena hier veel begrip moest tonen. We ontmoetten elkaar op de rijschool in 2000 en werden vrij snel verliefd. Ze heeft me veel geholpen bij het opzetten van de trofeeëndistributie. Uiteindelijk liep de relatie echter stuk op ons gebrek aan ervaring met het combineren van werk en privéleven. In 2002 zijn we gescheiden. Zes jaar later, toen we veel volwassener waren, probeerden we het opnieuw. Ik denk omdat Verena al wist hoeveel zaken en sport voor mij betekenden, hadden we een veel hechtere band. In 2010 hebben we elkaar het jawoord gegeven. Dat jaar werd onze eerste dochter Helmine geboren. Inmiddels hebben we vier kinderen: Helmine, Hugo, Henriette en Harro. Sinds hun vier geboren zijn, ben ik meer en meer een familieman geworden. Die vier waren ook een reden waarom ik vrijwilligerswerk bleef doen. Niet alleen in sportclubs, maar bijvoorbeeld ook twee jaar lang als vice-voorzitter van de ondersteunende vereniging van het kinderdagverblijf of, eveneens twee jaar lang, in de ouderraad van de basisschool van onze kinderen en bij de vrijwillige brandweer. In die laatste ben ik een Bambini-groep begonnen en heb daarvoor de basisbrandweeropleiding afgerond. Sindsdien ben ik actief lid van de vrijwillige brandweer. Ik heb ook geleerd een beetje los te laten door de vier. Vroeger praatten mijn vrouw en ik over het werk tijdens het eten of terwijl we een film keken; nu nemen we meer tijd voor het gezin. Ontbijt en diner, bijvoorbeeld, zijn familietijd.


Toen de Coronapandemie in 2020 heel Europa verlamde, zette me dat aan het denken. Voor mij en mijn bedrijf was de impact van de pandemie en de lockdown onzeker. Toch zag ik de tijd als een kans en in die tijd las ik het boek "De weg naar een succesvolle ondernemer: hoe u en uw bedrijf een nieuw elan kunnen krijgen" van Stefan Merath om mijn bedrijf verder vooruit te helpen. De laatste jaren had ik het gevoel dat ik met de handrem erop reed; alsof het bedrijf niet vooruitging. Op een gegeven moment was ik gestopt met mezelf grote doelen te stellen en niet echt iets te doen vanuit mijn hart. Ik wilde dat veranderen. Sinds een jaar krijg ik coaching. Ik zou zelf zeggen dat het me ook een betere leider heeft gemaakt. Ik ben meer zelfreflectief en meer ontvankelijk voor de gevoelens en emoties van anderen. Ik heb ook het idee van het bedrijf verder uitgewerkt en nagedacht over wie we echt willen helpen en wie we kunnen helpen. Dit leidde onder andere tot het idee om verenigingsgidsen te schrijven en deze aan onze klanten te geven. Ik wil gewoon iets terugdoen. Ik wil iets teruggeven van de kennis die ik in clubs en vrijwilligersfuncties heb opgedaan, of van de emoties die ik met sport associeer. Successen en mislukkingen. Ik heb ook geleerd mezelf weer grotere professionele doelen te stellen. Ik wil Helm Trophy nog verder uitbreiden en bekend maken in heel Europa, misschien zelfs wereldwijd. En bovenal wil ik meer tijd met mijn familie doorbrengen.

Op 31 januari 2013 werden we geëerd door de (Trofeeën and Recognition Association) tijdens haar International Trofeeën Gala in Las Vegas.
In de categorie "ARA Large Retailer of the Year 2012-2013" (beste grote retailer van het jaar 2012-2013) werden wij uitgeroepen tot winnaar van de wedstrijd.

De ARA (Trofeeën and Recognition Association), die de wedstrijd voor haar leden organiseerde, is wereldwijd de grootste vereniging in de trofeeënindustrie.

---

De Awards and Personalization Association [voorheen: ARA (Awards and Recognition Association)], die de wedstrijd voor haar leden organiseerde, is 's werelds grootste vereniging in de trofeeënindustrie. Informatie over de Trofeeën and Personalization Association is te vinden op. www.awardspersonalization.org